Ik kan het NIET genoeg benadrukken: Nee, ik verzucht niet na 50 jaar in opera " toen was het...." noch ben ik tegen acroniemen, updates e.d.! In tegendeel! Voor mijn part mag het libretto -mits zingbaar- in bepaalde "conceptie" zelf aangepast worden. Zeg maar: als er gezongen wordt "dat de paarden klaar staan" en er staat een auto op het toneel, maak er dan "paardenkracht" of "wagen" van. En nee, ik wil niet vergelijken met producties uit het verleden, mits het verleden met die productie "overrulend" is. Maar zoals vanavond... <zucht> dan móét ik wel! Ik schrijf dit niet voor mijn brood maar als MIJN opinie, gebaseerd op ruim 50 jaar ervaring in opera. Als kinderfigurant, balletdanser vanaf mijn 12e bij de Koninklijke Vlaamse Opera, en later bij de toenmalige Nederlandse Opera Stichting, en daarna als danser, mimespeler, poppenspeler, belichter/lichtontwerper, regie assistent/ choreograaf en echt alles òp en achter de schermen, ook in decor/rekwisieten/schilder/...ateliers van opera, behalve zingen. Want dàt kan ik helaas niet.
Okay, deze Salome productie van de huidige Nationale Opera in Amsterdam. <zucht>
Laat ik maar beginnen met het gegeven dat vooral het Concertgebouw orkest écht ideaal is voor Richard Strauss. Samen met de Berliner Philharmoniker! :) Die paar bijvoorbeeld (half gedempte) Hoorns, schuiftrombones, en andere wagneriaanse uitvindingen, waren zowel in kleine solo's als in Tutti: Forte's en pianissimo's, sprankelend of diep duister mysterieus.
Vocaal dan: echt niks mis mee! Alleen... vocaal puur, hoor je alleen op een plaat of CD. Vocaal op toneel... Zelfs als de zanger niet tot de absoluut vocale top behoort, klinkt geweldig àls het personage, het acteertalent, de regie, overtuigend is. En dan kan ik allen maar zuchten over vanavond.
Ik heb van Ivo Van Hove echt adembenemende, spectaculaire producties gezien! Mijn moeder, Philomène Van Hove had een onverklaarbare interesse in hem. Maar ze zei in 1986/7 : "C'est, 't is magnifiek, zenne! Maar 't is altijd zo precies gelijk "de vlucht uit Egypte" als er ineens aan't strand van Blankenberge van volle zon ineens zo'n een hagel- en onweersbui losbarst! En dan héél het stuk! En een lawaait, in slaap sukkelen is er nooit bij! Ik krijg er gewoon "den daver" (hartkloppingen) van."
En inderdaad! Splendid's, Koppen, ... de eerste producties bij TGA gaven mij ook "bijkanst den daver" ! :)
Maar bij deze productie... :( Na het applaus zei mijn man Hans Nieuwenhuis die ik 3/4 of meer van de tijd moest aanstoten om wakker te blijven, zuchtende, Harry Kupfer zou zeggen: "dem ist gar nichts eingefallen, außer blöde Effekten."
En daarbij kom ik op mijn onvermijdelijke vergelijkingen! Harry Kupfer in 1970er jaren met Salome en Electra, en een nieuwe totaal andere Salome in ?(jaar ff kwijt) bij de toen nog Nederlanse Opera en in Berljn en Hans Nieuwenhuis in Denver Colorado. Alle 3 Salome opera's totáál anders, alle drie in mijn geheugen gegrift. Ik vermoed dat ik nog 4? andere Salomé operaproducties gezien heb en 3... wellicht 5 toneelproducties gezien heb. Van de toneelproducties blijft er maar één in mijn geheugen gegrift (niet alles maar tig beelden) en wel die van de Lindsay Kemp Company in the Round House, (voormalig draaischijf locomotieven emplacement) London 1978/9?. Okay, Lindsay Kemp (in Londense society als "Camp" betiteld) was in alle opzichten voor mij een Eye-opener, Wat was ik toen met mijn zeg maar 25 jaar die soms droomde om desnoods van achteren naar voren in't Engels of in de vertaling van Bert Voeten Shakespeare's Deense Prins te vertolken of maître (eigenlijk ooit directeur) te worden van Le Moulin Rouge, Le Lido.... Oftewel Le Grand Gignolle.
Kijk, de fringe en ik waren "flabbergasted" bij de Kemp productie. Gewoon omdat het beslist een Eye-opener was: zó kon het óók! De Engelse "Beau Monde" lachtte schamper dat naast die belachelijke dansjes alles toch écht getuigde van dilettantisme! Ik zou mij als echt professioneel geschoold balletdanser toch echt beledigd moeten voelen. "Or isn't it?" Tja... dat al die dansjes, niet alleen the 7 Veils (sluiers) een erg hoog Isadora Duncan "wij zijn zo blij" niveau had, dat wilde ik niet tegenspreken. Maar het had IMO juist in die productie een betoverende, misschien naïeve, maar indrukwekkende charme! Charles Hamilton, toen operaregisseur (bijv The Portrait Of Dorian Gray. bij de NOS waar ik als mime speler letterlijk de slappe lul was die tot 3 meters hoge erectie werd) waar we destijds in London logeerden, zei: "je moet je aanmelden om de kutdansjes flink op te poetsen, en ik weet dat je dat kan! Misschien wordt dan nog wat. "Nou... Nee! No way! Het moet zó -primitief, schijnbaar amateuristisch - blijven!" Ik haal dit niet zómaar aan! De vergelijking komt verderop terug! Je kan in principe met elk stuk alle kanten uit! Lindsey Kemp vertolkte zelf in travestie de rol van Salome. Er bestaat een foto van Oscar Wilde in travestie met Lord Alfred Douglas waarvan men vermoed dat het de uitbeelding van Salome en Jokanaan is. Dus is het niet belachelijk of vreemd om Salome door een jonge man te laten vertolken. Vooral in de context van het Victoriaanse Engeland waar Homoseksualiteit zwaar strafbaar was, en zoals Salome een vreemde man aanbidden feitelijk onmogelijk was.
En dan die nu vorige N.O. Harry Kupfer productie: een absoluut overdone, maar adembenemend, glazen DDR decor èn conceptie. In vergelijking met alle andere Salome's was de eerste akte een ADHD regie! (Mijn moeder zou gezegd hebben: "ik krijg er den daver van".) En toen ik dat na de première aan Harry zei, antwoordde hij resoluut: "Aber Daniel, Sonst schlaft das Publikum ein!!!"
Tja... Bij deze nieuwe Van Hove productie had ik "zekers noch den daver noch vaak, maar Hans begon na 20 min, ondanks Tutti Fortissimo's "Ein Zu schlafen" :D Okay, als het niet zijn productie is komt het wel vaker voor! :D ;)
<zucht> nu dan maar over deze regie, mèt vergelijkingen!
Er is geen voordoek. Bij binnenkomst zien we een zwart ovaal toneel met in het midden een rond gat (wat zou dàt zijn als je het stuk kent) en een zwart ovaal halfrond met in het midden een doorkijkje naar een -met parkeerplaats oranje-geel verlichte- soort Hotel lobby. Bij aanvang wandelen enkele protagonisten of figuranten - wie zal het weten? - binnen heen en weer. Een Kelner spoedt zich met grote glazen op groot dienblad hoog boven het hoofd van rechts naar links, wat duidelijk maakt dat de braspartij van Herodes zich dus links achter plaatsvind en wie van links om de hoek komt kijken, komt dus van de braspartij. (Bij Kemp was het geen slemppartij maar overduidelijk een orgie.) En omdat het al middernacht is???- staat iemand achterin tegen de muur geleund -de hele eerste akte - iets of niets te doen dat lijkt op sms'en of berichten te kezen. Aha! We zijn dus in een tegenwoordige tijd conceptie? Hoewel, de kostumering doet eerder aan 1950 denken. Soit, het zij zo.
Dan komt Salome op, van links achter dus, die volgens het libretto het "banket" van Herodes ontvlucht is. Anyway! Er gaan al voor Salome letterlijk links om de hoek komt kijken diverse discussies over de in de kuil opgesloten z.g. Profeet of oplichter Jokanaän en Salome is geïntrigeerd en wil hem persé zien. Het mag niet van Koning Herodes, maar Salome is haar dóór en door corrupte omgeving gewend, en verleid de gevangenenbewaarder (gemiste kans van de regie) door gewoon midden, recht voor de zaal in zingend om Jo uit de put, het ronde gat in het toneel, "per lift te doen opstijgen". Tja modern toneel dus. Je moet de tekst (in't engels en nl boventiteld) niet letterlijk nemen.
Hier heb ik wat orkest en directie betreft tòch een opmerking: de tempi, crescendi, dimunuendi, ... bij de verschijning van Jo'tje waren IMO -wellicht stáát het zó in de originele partituur - gewoon.... tegendraads? Vooral als iemand niet met kettingen aan handen en voeten geboeid een ladder of zo moet opkruipen maar met de lift opgeduwd wordt.
Wat er zich daarná als amateur poppenkast of 1960 regie afspeelde... Ik heb er geen woorden voor! Van een paar regisseurs verwacht ik niks anders, maar van 130 Db lawaait makende Ivo??? Of het nu Salome of Jochanaän is die tegen de ander zingt, het zijn beslist dialogen met enkele terzijdes, ze zingen "het" gewoon midden-voor, recht de zaal in met de tegenpartij ergens meters verder achterin. .??? Of Salome nu Jo zijn haar de hemel in prijst of later als Jo haar weer afwijst, beschimpt daar zijn haar vies en vol stof is, zonder geluid zou je ècht niet weten wat haar gemoedstoestand is. Eigenlijk zie je van begin tot eind niet een Salome die de corrupte boel probeert te ontlopen maar een Salome die blijkbaar zelf de corruptie heeft uitgevonden. FOUT!
Okay, ik ben voorstander van een pauze tussen de twee relatief korte aktes. Gewoon omdat er écht (meer dan waarschijnlijk bedoeld en niet om de pauze consumpties te sponsoreen) een draai- of kantelpunt is. Maar in deze conceptie zit er überhaupt geen enkel draaipunt! Salome is van begin tot eind een zogenaamde feeks. .??? Klopt IMO van geen meter. Hans Nieuwenhuis heeft (ja toch weer vergelijking) van meet af aan, in relatief héél korte tijd zijn (en eh..., misschien ONZE visie, mede door Lindsay Kemp?) visie over het stuk aan een eigenlijk destijdse DROOM CAST die het Sl tig keren gezongen had, uitgelegd en zonder veel woorden alle STERREN(!) tot nadenken, interpretatie gebracht waar zij (nogmaals STERREN toen!) na al x versies gedaan te hebben, dachten : "Oh? That makes sense...".
Terug naar deze productie: de tweede akte die attaca doorliep aan de eerste akte was eigenlijk nog erger. :(
Oom te beginnen is het IMO fout om het met een attacca dóór te laten gaan. Zelfs zonder pauze moet er IMO een duidelijk breekpunt - halve minuut stilte- zijn. Salome is in de eerste akte een soort wispelturige, tegenwoordig borderliner genoemd - jonge vrouw. En niet zomaar, voor niets! Herodus, haar oom en stiefvader, is een seksmaniak! En in die tijd was incest, meerwijvigheid, (nu gewoon schuinsmarcheerderij ) afgoderij e.d. vanzelfsprekend. Salome is een product van die corrupte, schijnheilige, beaumonde waar zij uit wil ontsnappen. Okay, het is mijn interpretatie, maar ze zegt/zingt -tussen de regels door - "als jij Jo, zo op maagdelijkheid zint, neuk me dan hard in mijn kont. Ik ben niet anders gewend! " Nee, het staat er niet letterlijk, anders was Oscar Wilde al eerder voor de rechter van het Victoriaanse Engeland gesleept en veroordeeld! Lindsay Kemp en Kupfer hebben dat min of meer -net zo tussen de de regels door- uitgebeeld. Hans heeft dat niet gedaan, maar wèl aangegeven dat Salome géén monster, maar een product van haar corrupte omgeving is.
Oh, terug naar deze productie! Tja... Zoals een collega van Hans destijds, later operadirecteur, nu vliegende kip bij de eerste hulp van het VU akademisch ziekenhuis na afloop zei: "Komt er een mooie zingende snijboon op die als een koelkast verliefd op een pakketbezorger wordt" (het is mijn interpretatie, niet zijn letterlijke woorden! Ik heb zoveel spreekwoordelijke vergelijkingen te horen gekregen) Anyway, hier komt een nog net te propere kolenzakkendrager uit het gat omhoog gelift. Ja, in moderne tijden gebruik je een lift en geen ladder of trap. Maar goed, dan staat Jo met zijn rug naar het publiek gekeerd boven en Salome zingt -dat ze er een natte kut van krijgt - de sterren van het dak terwijl ze hem niet eens aankijkt. EXCUSE me? Nu komt er feitelijk, niet eigenlijk maar feitelijk, het belangrijkste moment van een puber die aan alle kanten door stiefvader en jan-en-alleman uitgeneukt is: verliefd worden. En dan pech hebben. Jo is zo heilig als een -waarschijnlijk schijnheilige- boon. En Salome kan haar kut of kont presenteren zoals primaten (apen) dat doen, ze vangt bot. Overigens, dat is IMO wat Oscar Wilde bedoelde en, weer IMO, ook in de muziek zit! Maar de logica van deze dramaturgie: we laten Jo als getatoeëerde kolenzakkendrager verschijnen en zich als zodanig bewegen en gedragen. Eh? Als ik Salome was geweest, zou ik gillend van afschuw weggerend zijn. Ja sorry hoor! Ik weet wel dat afschuwelijke bears (behaarde niet slanke oudere mannen) in de pornowereld zowat even populair zijn als twinks (jonge slanke z.g. 18+ jongens). Nu was Viktor Von Halem in Denver naar ik meen wel dik in de vijftig, en tijdens de repetities had ik eerst zo mijn bedenkingen of ik /Salome daar dan verliefd op zou kunnen worden. Dat kwam natuurlijk ook omdat Viktor een héél teruggetrokken, introverte man was. Maar bij de voorgenerale "in kostuum", met zijn bloot bodybuilderslijf en lendedoekje en met behulp van de echt letterlijk schitterende blonde langhaarpruik en de schmink was het echt wèl iemand om een stijve of natte je weet wel van te krijgen. En die verschijning met zijn door- en doordringende stem, ja daarvoor ga je per definitie op je knieën. En niet alleen om te bidden.
Maar, niets afdoende op deze Jo, Evgeny Nikitin, zijn zangkwaliteiten, zo een verschijning, daar wordt je toch niet verliefd op?! Ach.... Nu snap ik het. Dáárom zingen ze alles richting zaal zonder elkaar aan te kijken. Toch? Als ze mekaar aankijken met die teksten krijgen ze de slappe lach... :D
Maar tig details overslaand - anders wordt dit een dozijn bladzijden - het krankzinnige is toch echt de tweede akte waar alle protagonisten er letterlijk "bij zitten". Mijn associatie : een tandartsen wachtkamer. Men zat niet in de Viva, Elle of Knack te bladeren maar verder was het perfect. Bij de tandarts houd iedereen zijn mond en kijkt verveeld afwachtend voor zich uit. Net als de schaviezen, de houten marionetten van de Antwerpse Poesje, die als Franskiljons in frut (gehakt) gekapt op een stapel belanden en "Au crauchet" (aan de haak) hangen tijdens en na de slag van de Gulden Sporen in De Leeuw Van Vlaanderen. Maar da's dan wèl plezant, om niet te zeggen hilarisch! :D Hier was het een kwestie om van de haak gehaald te worden om je regels op te zeggen en terug Au Crochet te gaan. De vraag was bij mij ook "wat moeten" die schaviezen, herstel, protagonisten die allang in de kantine hadden moeten zitten omdat ze helemaal geen rol meer in het stuk spelen... :-/ En dan komt de beroemde dans van de zeven sluiers. Okay, de als zingende kamerplant geregisseerde Malin Bysröm kan behalve goed zingen ook echt aardig slingeren. En de bewegende projectie van de gloed volle maan laat ons dan Salome met Jo aan het dansen zien. Maar wat geurt er dan??? Alle bevroren schaviezen worden van de haak gehaald om een soort Black Feet -Apache indianen dans te doen die nog even veranderd in een soort korte Grieks-Slavische Sirtaky om dan als de wiede-weerga weer terug "au Crochet" tegen de halve elliptische zwarte muur te hangen of zitten. Dat was zeker het Ei van Columbus??? Daarvan gaat de Amsterdamse Beau Monde nu juichend van klaar komen??? En dan waren die Lindsey Kemp dansjes destijds te belachelijk om als kunst serieus genomen te worden??? (Overigens, noch onze host, Dear Charly, noch alle andere wereldberoemde Engelse regisseurs die wel de mond vol hadden over het o-zó redicule van Lindsey "Camp"'s Salome, hadden het zèlf....NIET gezien. Pardon? Ja hoor! Dat doet me weer terzijde ontlokken. Hoevaak hoor ik niet van "kenners" hele verhalen waarbij ik dan denk "hé? Heb ik dat niet -iets minder detaillistisch- in de x-krant gelezen?" En op de vraag wanneer en waar men dat dan "ondergaan" is (of "genoten" heeft) komt váák het antwoord: "nee, ik ben zelf niet naar die onzin gegaan zeg, (ik kon helaas niet) maar het stond in de x-krant!" En zó zit de zogeheten Beau Monde dus echt wèl in elkaar.
Hans vond het wel grappig om niet alleen het hoofd maar de hele Jo in een enorme plas bloed (zeg maar Bloedbad) op een gigantische zilveren schaal voorgeschoteld te krijgen. Tja... "Dem is't doch etwas eingefallen'" ? Ik vond het onbegrijpelijk en niet te rijmen. Okay, er zijn nog wat "oh & aah" effecten zoals bijvoorbeeld het koud-ijs rondom dat de kuil, het zwarte gat, in stroomde. Maar waar slaat dat allemaal op? Wat is de -desnoods met de haren bij gesleepte of ver gezochte - dramatische functie? Volgens mij in deze productie absoluut min 42 graden, om niks. Afgezien dat de niet onthoofde dode Jo uit zijn bloedbad naar Salome toekruipt als een hagedis (een vaste les op de toneelscholen) was het niet onthoofde hoofd van Jo met zijn lijf eraan een subjectief onderwerp waar men (Salome dan) over zingt en links laat liggen? Die héle monoloog van Salome tegen en met het hoofd van Jo ging nu de zaal in of ins blauen (herstel Schwarzen) hinein.. En ze zingt bijna letterlijk "ja Jo, je tong doet nu niks meer (terwijl je daarstraks mijn kut had kunnen likken). Nee het staat er niet letterlijk, ik schreef ook "bijna" letterlijk. Maar je hoeft geen verbeeldingswonder te zijn om tussen de regels door een voor necrofielen pornografisch beeld te zien. En bij Ivo Van Hove heb ik al veel verder gezochte of met de haren bijgesleepte beelden gezien dan de tekst suggereerde. Daarom alleen al ben ik verbijsterd. Alleen aan het slot doet Salome een poging om op hem te rijden. Het is met meerdere camera's opgenomen, maar was dat in opdracht van de Evangelische Omroep of zo???
Gewoon onvoorstelbaar ook dat Herodus geheel, en moeder Herodias, zijn vrouw, bijna geheel, au Crochet hingen in de tandartsen wachtzaal tot ze hun one-liner moesten zingen. Effe persoonlijk: Hallo Ivo!!! Wakker worden! (Nee niet Hans die overigens wel weer zat te knikkebollen) Het echtpaar dat elkaar haat en feitelijk de bron van Salome's psychisch probleem is, hebben buiten hun zangregels niets te melden! Okay, moeders staat op, doet een paar passen, enkele tellen voor haar regels "mijn dochter had gelijk" en blijft nog een tijdje staande haar dochter volgen. Maar dat was het dus. En Herodes blijft als "Le Penseur" maar dan een slechte kopie, zitten tot de slotregel: "man töted dieses Weib!" Okay, noem mij maar een 64 jarige mopperkont! :D Het tegendeel is waar. Als ik in tranen ben, zeg/schrijf ik het ook. Ik verzin er niks bij! Heb ik weer een 12 in het dozijn " tiefe Provinz" gezien, dan zeg/schrijf ik het ook. En zie ik een zoals deze Salome een volslagen miskleun, dan zeg ik het óók, zonder flauwe zever maar met vergelijkingen.
Okay, dus weer effe vergelijkend en anekdotisch:
Hans werd gevraagd on Salome op stel en sprong op zich te nemen bij de Denver Opera. Het bestuur had in paniek Columbia Artists Management in NY (met Bill Guerri als Hans's impresario) gebeld. De directeur en regisseur's vrouw was overleden en hij was totaal van slag en stevig aan de "Niks onder de 18" fles. Hans was vrij en ja, dat wil zeggen hij kon de Opera Studio NL wel 3 weken achter laten. Salome was iets dat wij (Bill Hans en ik) wel voor Hans geknipt leek. En terecht! Daar aangekomen troffen we aan: een arena met 1/4 van het publiek achter het immense toneel veld, een zand-woestijn met 2 duinen en een amper zichtbaar gat en kostuums die op zijn zachts gezegd "lavish" waren. Er waren zelfs enkele kostumes die ik zou durven dragen! Zoveel nep bling-bling bij elkaar heb je nooit eerder gezien. Ja, ook de achterste rijen moesten het goed kunnen zien! :D Anyway, behalve decor en costumes was er natuurlijk ook een cast. Volgens Bill -de impresario- een absolute "dream cast" : Allemaal bijna bejaarde maar top of de bil, of beginnende Top Talenten. En dat was ook zo. De repetitie week in het theater, die arena, deed mij schrikken. Met name Top Ster Zangeres -op leeftijd- Mignon Dunn (Herodias, de moeder) schuifelde op sloffen rond met telkens een "yes, yes, shure" op Hans's instructies dat het niet alleen om haar zinnen ging maar om het gehéél. William (Call me Bill) Lewis, Herodes Antipas, de Tetrarch of Judea, en Salome's oom en stiefvader - een absolute schat van een een zanger- haatte om een of andere reden uit het verleden Mignon Dunn. En dat was wederzijds! :D Maar behalve top zangers waren het ook top acteurs die hun persoonlijke haat en professionele liefde uitmuntend wisten te etaleren. Ik dacht echt (en Hans tijdens de repetities ook) dat wordt nooit wat. Moe Mignon schuifelde ècht op haar pantoffels tijdens de repetities wat rond onderwijl mompelend "yes, yes, I look at him, showing My disrepect, oh fuck, done that before." En als ze een paar passen opzij en terug moest doen, bleef ze gewoon staan, en deed met haar 2 vingers zoals door de Gouden Gids lopend, "tip-tip-tip that way and then tip-tip-tip, ending behind him." en deed een stap om achter hem te eindigen. Okay, in ballet "markeer" je soms ook door met je vinger in de lucht 4 rondjes te maken die 4 pirouettes voorstellen enz. enz. Maar dat tip-tip-tip ik die drie stappen, had ik bij opera of toneel nooit meegemaakt!
En toen kwam de voorgenerale / orchestra dress. Ik had op alle plaatsen in de arena gekeken waarvandaan ik het beste de ONE-shot video opname kon maken. (En dat kon dus alleen op de generale! Maar ik heb het toch overgedaan op de première!) Maar toen bij die voorgenerale was het duidelijk! Links voor, bijna over de contrabassen. Want Salome met het hoofd van Jo'tje zat dan in een getrokken shot met het echtpaar verderop. Het Herodes echtpaar ontpopte zich tijdens de tweede akte als.... tja... echt elkaar hatend echtpaar? Afgezien van Hans zijn instructies of hints, het werd letterlijk overtroffen. En hoe! Ze trokken niet de aandacht van Salome met het hoofd af tijdens haar zang (hoewel...) maar in die paar seconden ademrust van Salome ontstond er iets dat ik niet beschrijven kan, maar het logische gevolg "man totet dieses Weib" gaf. Salome werd verpletterd maar hij keek en bedoelde dus eigenlijk moeder/zijn vrouw Herodias. De Denver Chronical of zo schreef dit in zijn recensie als kers op de taart van de voor Colorado nog onbekende, wereldberoemde Hans Nieuwenhuis. Ik heb die tweede akte aan Harry Kupfer laten zien. Hij ging kijken met "jetz Bin ich gespant"! en na een paar "nah, ...." verstomde hij. En na het slot riep hij in euforie uit: "Genau!,, Das hab ich immer verpast, Hans, das war genial!" Later zei hij zoiets als "van de grote meester leer je om nog groter te worden" En Harry kennende, dat was niet voor de records of voor de Privée, Elle, Viva, ... of om ons te slijmen. Waarom zou hij -echte grootmeester- opera genius ook? En waarom zou hij voor nop, letterlijk gehéél voor nop, een fenomenabele, voorstelling regisseren voor Opera Studio Nederland? Oftewel, voor Hans? Inderdaad!
Nee, ik heb weinig goede woorden over voor Ivo Van Hove 's Salome. Dit was IMO een totale miskleun. Mijn wijlen moeder (4-9-1914 / 8-5-1988) zou gezegd hebben : ja, uwen uitleg is wel goed, maar den Ivo zijnen spikulaas deugt nie!
Tenslotte de rating en gaan of niet gaan.
Cijfer: 4/10 eigenlijk minder maar dankzij het Concertgebouw orkest dat ik 9/10 zou geven.
Gaan of niet. Ik weer het niet!
Als je een avondje uit wilt en niks van opera weer, laat staan het stuk niet kent: doen! De muziek doet het. En het toneelbeeld is ook okay.
De opera- en het toneelstuk kenners waren diep teleurgesteld zo niet boos. Tja... Wat moet ik dan zeggen? Gewoon het bovenstaande stuk lezen en gaan kijken /luisteren en je eigen opinie schrijven! :)
P.s. We (vooral Hans) zijn bedolven met telefoontjes over wat wij -en anderen na afloop- er van vonden. Mijn opinie staat hierboven en Hans' opinie wijkt maar op details ook zoals hierboven beschreven, zoals het hele lijk, weinig af van mijn opinie. En oud colegae waren mischien minder Antwers lollig maar vooral vernietigend. Wat gaat de pers doen is nu MIJN vraag. 8-)