Drei köninge: Antwaarpse folkore: drie koningen

 

Voilà c'est! De karstmis is weeral opgevouwen want 't is den 6-den januari, Drei Köninge. 

In Antwerpen gingen we zo'n 50 jaar geleden bij de buren aanbellen. Geen "belleketrek" maar om te zingen.  Altijd verkleed. Hoewel het meestal meer "aangestoten van de kapel" leek: vaders te grote frak, een tafelkleed om de nek èn een kartonnen kroon die met een beetje geluk met wat zilverpapier beplakt was en een schoon staar oep nen beurstelsteel. En dan zongen wij :

Drei köninge, drei köninge, geeft mij nen nieuwen hoed;

Mijnen ouwe is verslete,

Mijn moeder mag het nie wete,

Mijn vader heeft het geld,

Op den rooster geteld.

En dan was het hopen dat madam van boven haren portemonnee in de zak van haar voorschoot had en ons een Frankske gaf.  Dikwijls kregen we een bolleke van nen "twaalfenhalf", dat was wel het minste.  En als we dan uitgezongen waren werden op de tafel de zakken binnenstebuiten gedraaid en was het tellen en verdelen geblazen.  :)

Vertaling en verklaringen: 

Karstmis = de kerstdagen, letterlijk de kerstmis

 Opgevouwen = beëindigd ; 

belleketrek = aanbellen en wegrennen ; 

aangestoten van de kapel = letterlijk: aangekleed door de kerkelijke armen bedeling , fig. vaak te grote en/of niet bijeen passende kleren ; 

frak = jas ; 

tafelkleed = tafellaken ; 

zilverpapier = aluminiumfolie ; 

Staar = ster

Beurstelsteel = bezemsteel

Rooster (op de rooster geteld) het telraam

Voorschoot = schort

een bolleke = een snoepje ; 

een twaalfenhalf =  in België  was er van 1926-44 de Belga als munteenheid die aanvankelijk gekoppeld was aan de Luxemburgse Frank 4=1 Op zich was 1 Belga weer gelijk met 5 Bel Fr.  Het is heel ingewikkeld maar tijdens de oorlog ontstond het begrip "twaalf en half" voor 25 centiem maar dat weer te maken met de ook gebruikte Reichsmark.  Na de oorlog verviel de Belga maar de 25 centiemen frank munt werd in die tijd nog altijd "een 12 en half" genoemd. Tot eind zestiger jaren waren het joekels zo groot als een Nederlandse rijksdaalder met een gat in het midden. Geslagen in nikkel met een A van Albert 1 of, grijs-groen in zinklegering uit de (na) oorlogsjaren. (De eerste 3 in foto)  

http://nl.wikipedia.org/wiki/Belga_(munteenheid)

Die drie koningen folklore bestaat dus nog steeds! :)  Zie artikel in De Gazet van Antwerpen vandaag waaruit de foto bovenaan staat. :) 

http://www.gva.be/antwerpen/drie-koningen-zingen-voor-snoep.aspx 

Leve de Koning!

Hij leve hoog... leve Koning Willem Alexander!

Toen ik in 1971 het eerste Koninginnedag defilé bij Paleis Soestdijk op tv zag moest ik wel wennen.  Of was het aanpassen?  

Tja, ergens vond ik het wel interessant, maar vooral vreemd. (Of omgekeerd?) 

 En daar kwamen tig Zeeuwse Meisjes van de Margarine.  Tenminste, zo kende ik sinds 1970 zeeuws meisje (van de margarinefabriek) Die was blijkbaar niet in Vlissingen want daar waren mijn ouders en ik zeker 10 keer met de Flandria “Sintanneke’s boot” vanuit Antwerpen op dagtocht geweest. En juist omdat ik folkloristische toestanden zoals de Gilles van Binche maar ook Flamenco, Berjoska uit Rusland en veel meer folklore fascinerend vond, waren Zeeuws meisje en Käse Antje mij verdacht veel “zwarte Piet” bedrog eigen.  Maar dat terzijde.

Een paar jaar later zag ik Willem Alexander de trappen afrennen om iets te pakken.  Maar er was geen geluid behalve het commentaar van de NOS en de kakofonieën van al die aankomende, voorbijgaande en wegebbende fanfares.

Misschien is het inbeelding! Maar ik meende Koningin Juliana iets knarsetandend tegen Prinses Beatrix m “entre-nous” toe te bijten en Bernhard bijna zijn pijp stuk te bijten van ingehouden lach.  Die beelden bleven mij bij omdat ik mij afvroeg wat W.A. buiten beeld nou gedaan had.   

Een sketch van Wim Sonneveld als “lakei” bij het defilé heeft mij altijd gelinkt met W.A.!  Sonneveld zei (ongeveer) : “en daar kwamen weer 12 Drentse Krentemikken! ...Nou die werden achter de Rododendrons gemikt! “ 😃😂🤣❗️ Dus zag ik in mijn fantasie WA de trap af rennen om Drentse Krentemikken op te rapen en achter de Rodendendrons te mikken.  

Het bleef natuurlijk een raadsel en vraag wàt WA deed, Koningin Juliana haar dochter toespitste en Bernhard deed lachen.  Maar een aantal jaren later was er een persmoment in Lech bij de Wintersport/vakantie van het koninklijk huis. Blijkbaar duurde het erg lang om “de” officiële persfoto te maken en op gegeven moment was het WA mooi geweest en begon hij, terwijl de NOS camera liep, sneeuwballen naar de fotografen te gooien waarop Beatrix onthutsts, dan bitsend ingehouden riep: “SANDER,  Sander [geluid werd geknipt]....!” 

Toen dacht ik: Dàt gaat een leuke koning worden!  Een beetje zoals ik: alle protocollen, eerbetuigingen en “come-il-faut” geheel eigen, met de paplepel ingekregen, maar als “ik” iets “onzin” vind...  nou pech dan. 

Het opmerkelijke is overigens dat ik als 🤔 7 jarige dat ook was!  Het hele verhaal (uit mijn biografie staat op 3 1/2” floppies en net een drive gekocht om het op IPad terug te zien,komt asap!)

“Op een dag kwam ik beneden bij Pepé [was goudsmid/ juwelier] binnengelopen en trof Mathilde Schooiens (later Schepene, later Burgemeester van Antwerpen) die een diamanten collier aanpassen was.  “Awel Danny??? Wat is het? Vind ge dat collier niet schoon?”  Ik antwoorde: “Ja, dien collier wel, mor dât kleedje dâ ge aan hebt, nu is’t zoprecies een madam van een een caféke.” 

Pepé en mijn moeder die er ook was kregen zowat een hartaanval en begonnen na “Mor Dannyyyy!,” zich te verontschuldigen voor mijn stout en frank gedrag,....!  Mathilde barstte in lachen uit!  En zei: “Nee madam De Leeuw! Iin tegendeel! Die moet later mijnen adviseur worden!  Niet alleen in mode en smaak maar zeker in politiek!  

12 jaar later zou zij mij als Schepene van Onderwijs gered hebben toen ik uit het Stedelijk Onderwijs gezet zou worden. (Ook geweldig echt waar verhaal) En weer 3 jaar later toen ik “noodgewongen” 👋 tegen de Balletschool zei en het bij de Inspectie, dus Schepene van Onderwijs kwam, kreek ik een telefoontje van “Mathilde Schrooiens, die van dâ kleedje gelijk van een madam van een cafeeke, weet ge nog wel?”  En natuurlijk wist het!  Maar ze wou vóór in naar Amsterdam zou verhuizen tòch een tas koffe in... den Toufait? want mijn vader was garçon in de Londres... met me willen hebben.

Ik was 17 geworden, “maar “mannen” gelijk gij Danny, die hebben we hier nodig!”  Terwijl hiel Antwaarpe bleef staan en omzien. “HEDDE DÂ GEZIEN.?? En dat durft in klaar lichten dag op straat lopen! Ja madam, ik zou die zijn kallot veranderen in nen kletskop! ....”

Waarom die koffeklatch niet doorgegaan is weet ik niet. Of zij was verhinderd of iets anders... Maar haar woorden over de telefoon zijn ingegrift.

Wat heeft dat met Koning Willem Alexander te maken?  Nou, ik ken hem niet persoonlijk, überhaupt niet, alleen van tv! Maar ik denk, “denk!” dat hij soortgelijke ervaringen heeft. 

De waarheid zeggen is niet altijd come-il-faut maar vaak hoe pijnlijk ook, een ware opluchting naast al het gesmoes en vaak “onschuldig🙄”  gehuichel. 

Extrakt H 2.2 ediit

 Hij keek mij weer met half dichtgeknepen ogen aan wat inmiddels vanzelfsprekend zonder woorden betekende dat dàt om nadere uitleg vroeg. "Ja c'est, toen ik vorig jaar bij mijn zuster op vakantie was in Amsterdam, toen ze op de maan landden, had ik al iets van ja, ik zou hier wel willen wonen..." Hij trok één wenkbrauw op en zei: "Omdat ze op de maan geland waren, dacht ge hier wil ik gaan wonen? Da’s logisch...”   Lap, hij had me wéér zitten met overbodige of niet terzake zijwegen. Dat was een van de eerste en weinige dingen die hij mij echt aangeleerd had. Verder moest ik over wat dan ook, het zelf opzoeken en over nádenken.  En als ik het dan gedaan had vroeg hij om mijn conclusie.  “Ah... heel goed Danny! Maar stel nu dat ...., wat dàn?” Dat was altijd efkes prakizeren maar ik had altijd wel een antwoord waarop hij mij complimenteerde “máár.... Stel dat het nu ... en .... is, wat dàn ???”  Dàt was soms pijnlijk. ‘t Is te zeggen, in het begin van onze sessies. Want ik reageerde wel spontaan en onmiddellijk, maar niet doordacht. Dan viel er een stilte en schudde hij zijn hoofd. Soms ja-knikkend, soms nee-schuddend, maar meestal met getuite lippen naar het plafond of in de verte kijkend. En dan kwam zijn kritiek: “Danny knoop dat nu is goe in uw oren: Ge moet niet gelijk een antwoord hebben! Da’s iet voor domme mensen die niet na kunnen denken!  Dus, denkt er over ná vóórdat ge antwoord.  En weet ge het zo niet direct? Awel bravo! Misschien weet ge het pas over 10 jaar. Maar ik vermoed dat het bij u geen 10 jaar moet duren. Eerder dat ge dingen 10 jaar vooruit gaat voorspellen omdat ge er over nágedacht hebt. (Nu, 50 jaar later, hij had in alle opzichten gelijk.) 

Maxi Cargo/Cruiseschepen versus autotje

Een reactie van mij op Antwerpse Facebookpagina:(zonde dat het weer “verloren “ gaat.

(Tim Muts) Ik snap uw frustratie!  (= Ik mag met mijn oud dieseltje niet meer de stad n)
En ja, helaas, zolang de EU geen emmissie grenzen aan dergelijke schepen stelt zullen ze blijven varen.  Waarom MOET het Europees? Net als “lokale” belastingvoordelen voor multinationals blijven “wij” (de gewone burger) slaven van het nieuwe (neo-) kapitalisme.

Zolang niet ALLE Europese havens dezelfde normen hanteren, alle belastingdiensten dezelfde %es hanteren, .... zullen wij moeten “concureren 🙄😤❗️) met de andere havens, belastingdiensten, vervuilingsnormen, ... . met als resultaat:  lokaal/nationaal zullen “wij” tekort komen (OV, gezondheidszorg, woningen,  ...) ten voordele van multinationals en multimiljardairs.

Vb: waarom zit het Amerikaanse Starbucks in Dublin, Ierland ???
Omdat ze maar 12% (?)  belastingen moeten afdragen.  In de goedkoopste staten v. America is het minimum 15%!  Ook in NL werd en wordt (geheim) gelobbyd om multinationals hun zetel in NL te krijgen met (geheime!) belastingregelingen die niet ons, maar hun dik voordeel te geven.  En dat gaat niet over modaal of rijkemans belastingen! Percentages van minder dan 15% (over miljarden) zijn alledaagse werkelijkheid. En ja... van die miljarden vloeit er natuurlijk iets naar de schatkist! Maar letterlijk “IETS”!  En alle beetjes bij elkaar... !  🙄❗️
Toch weer ff het ware belang van EU onderstreept. Niet om regeltjes voor 💈, vissersboot, 🧀 boerderijen, .... WÈL om het vrije multinationals voordeel in te dammen.
Ik was en ben fanatiek anti communist, fanatiek anti salonsocialist, maar ook fanatiek anti VS kapitalist (lees: nieuwe slavendrijvers / uitbuiting!)

Ik ben staatsgeheim! Echt!

Maart? 1971: 

Ik kreeg oproep om voor de Militaire keuringsdienst in het Provinciehuis in Antwerpen te verschijnen nadat ik “Bezwaar had getekend” tegen Militaire dienstplicht (op medische gronden) Het was een dilemma, want ik wilde NIET afgekeurd worden.  Immers, bij een overheidsbaan moest Militaire Dienst Vervuld (of vrijgesteld) zijn! En al zat ik met mijn 17 jaar net naar Amsterdam verhuisd niet op een Belgische ambtenaren baan te wachten, voor de toekomst had ik geen kristallen bol.  Al leek het héél onwaarschijnlijk dat ik ooit nog “verondersteld toekomstige directeur van het net opgerichte Ballet van Vlaanderen” zou worden, na mijn afscheid bij de Balletschool 😂🤣🤭🤫 (ander verhaal) ik wilde niet mijn zomaar” mijn schepen achter mij verbranden” en zeg maar “ongewenste” Belg worden! Dat van die schepen verbranden kreeg ik van Mathilde Schrooyens ingefluisterd: 

Mathilde Schroyens (toen Schepene van Onderwijs, later Burgemeester) zag mij weemoedig naar Amsterdam vertrekken “het zijn mensen gelijk gij Danny die we in de politiek nodig hebben hier, juist hier zoals gij iedere keer al sinds uw 6e terecht opmerkt!”  Zo gaf ze mij nog één laatste goede raad mee: “Ge kunt gerust uw schepen achter u verbranden!  Maar vergeet nooit waarom!  Zèlfs al was het achteraf een verkeerde beslissing, (opeens ging ze plat Aantwaarps klappe(=praten) zolaank dâ ge mor ieerlak tegen azelvest bleft! Gelak toens (1959) mê m’n bijoes en mijn... 🤣 klieke!” 

Maar dat terzijde, lees mijn verhaal over “Mathilde haar kleedje” 🤣❗️ 

Het ging er dus om dat ik ab-so-luut niet die “miliraire!” dienstplicht wilde doen.  Mijn vader had het tot 🤔1937?  ik zei altijd “tamboer majoor” bij de Lanciers te paard gebracht en bij de invasie van de Deutsche Wehrmacht -tegen zijn zin, máár met plichtsbesef- ergens bij de grens “op post” gestaan als Lancier... per Moto mê Zijspan met 2 jonkies die letterlijk in hun broek scheten. (Ook een apart verhaal!)  

En 5 jaar later na de val het 3s Reich en de jaren daarna zijn medailles en alle trotse “oud” dienaren, inclusief die van de Witte Brigade (waar zij, mijn familie, toebehoorden!) vervloekte.   Kortom, toen ik dienstweigering opperde was mijn vader ècht bezorgd èn in tweestrijd. Zijn “escape” jaren 1972+ ? was telkens: “bon, laat de russe mor kóme, asse hunnen petrol mor meenemen!” 

Terug naar mijn oproep in 1970!

Dat was dus 3 weken naar het Militair Neuro-Psychiatrische Ziekenhuis in Berchem (Antwerpen) te komen!  Na 3 uur (! Niet weken!) kreeg ik mijn trein ticket retour tot grens NL😛😎

3 maanden later kreeg ik thuis in Amsterdam, per courier van het min.v.Bui.z. vanuit Brussel (Belgische Corps Diplomatique plaat/auto nr plaat) een Aangetekend pakket. 😲🤔❗️ In dik bruin papier, met rood/wit gedraaid koord en 2zijdig 4x gekruist met op elk kruis een dikke rode lak zegel met daarin een zegelstempel “Ministerie van Binnenlandse Zaken”.  Apart ook een verzegelde brief maar van Buitenlandse Zaken.  En ik moest voor beide stukken wel 3 formulieren tekenen die ook de courier “als getuige van ontvangst” moest tekenen.  Nadrukkelijk “onbeschadigd en verzegeld” (of zo).   😲

Met “den daver” verbrak ik de zegels van de brief... 

“In naam des Konings, 

  Gelet op (keuring in het Provinciehuis) 

Gelet op verwijzing naar NPsy.zh., 

Gelet op visitatie door de heren Dr, prof, en Dr Prof, ... 

Gelet op de IQ test met als resultaat 152, 😲🤩, 

Gelet op .... met voornoemde medici met Kolonel Dr..... 

Gelet op de unanimiteit, verklaren wij Daniel enz,  ....

VRIJGESTELD VAN MILITAIRE DIENST. Reden: STAATSGEHEIM.  😲.....🤩🥳😎❗️❗️❗️❗️ 

Bijlagen, Attest van vrijstelling (met als reden: Staatsgeheim) te tonen bij aanstelling waarbij “Diensplicht Vervuld” (of vrijgesteld dus) noodzakelijk is.

uitleg inzake pakket: alle originele stukken, rapporten, foto’s, notities, .....  “U bent de ENIGE die over ALLE bescheiden inzake uw militaire keuring beschikt. 

🤪🤩🥳🤓😎❗️ Geen dienstplicht volbracht maar tòch goed voor een staats baan!  Dáár ging het mij om. Niet afgekeurd worden.  😇

En het toenmalige staatsgeheim? 😂😂🤣❗️🤭🤫❗️

Ik hem gien kindere g’had, nee 🙄

Het zal wel zijn “omda gij zekers gien kindere hebt gehad?!” maar op weg naar de Sinksenfoor(= Pinkster Kermis) gingen wij bij neef Stan langs, om den hoek van ooit “Soep Jan Van Boom”, (foto: gespaarde poort van voormalige Soep Van Boom) met... de bus. 

Bij vertrek aan de Midden Statie (=C.S.) was de bus al bomvol, gelijk een doozeke sardienen, gezeten recht over de middendeur stroomde het nòg voller. In de Carnotstraat (volgende halte) stapten 2 vrouwen in met 2 van die gelijk “stootkare” (=handkarren) zo grote dingen mê 2 boelekes (baby’s) en tenminste 2 bomvolle maxi-sacoches (boodschappentassen) aan de handvaten. 😱❗️ 

Kreeg direct nen upperkup 💥van één v.d. omgekeerde koersvelo handvaten (ik zag al sterrekes uren voor de botsautos oep de Foor! ✨) En ik wilde van de klapstoel af om plaats te maken en niet versmacht te worden waardoor ik die stootkar ietskes terug moest duwen.  Vlam!💥Knotsenbol 💥De sacoche mè kilo’s fruit tegen mijn gevreet, (tiens 🤔da ware dus zekers muilperen) en geroep “of da’k ni een bitje oit kost zing?!” (...een beetje uitkijken) Komt die 2e stootkar naar binnen gebuldozerd: die mensen die neffest (naast)mij zaten waren al opgestaan en... ja “die ondersten” (=🦶)waren die van maai, 😫amaai... ik denk dat de chaufeur wel een sigaretje had kunnen gaan smoere (=roken) voor de deuren eindelijk dicht konden.  En ja, met dat oponthoud gaf hem ook volle petrol!!! Kende dâ? Ge must en kost oe ni vasthaawe, just gelak de Cake-Walk oep de foor.  In de Kerkstraat raakte ik al ongerust want hoe moest ik er subiet uit geraken???😬 Maar tot mijn opluchting zag ik een van die vrouwen op den “Halte“ knop drukken.  Maar.... dat was voor die persoon die middenin tussen deuren en 2 stootkarre stond, bleek 😲toen de deuren dicht waren en hem, de chauffeur, nog mier van katoen gaf! Jaomor, zwaanst na ni hé! (Ik maak geen grapje) Ik mompelde “verdooore, ‘k had hier mutte afstappe!” en probeerde mij tussen mede-asperges en stootkare dichter bij den afstap te vringe ... “Zeg is!!! Wa stappe oek af zenne!” klonk het!  “Ah, bon... ge moet het maar weten hé, 🙄” replikeerde ik.   Allez, ik zal eufkes helpen mê afstappen me die camionettes (bestelbusjes) dacht ik... en dus er tussendoor als eerste der oit zen.... en :”Mor alleeeez zeg! 😠 Gij hebt zekerst noeit kindere gehad, hé!” Toen ik buiten het voorwiel optilde klonkt het “Héla! Bleft mê a poeten der van af hé!” terwijl de stootkar teruggetrokken werd. Pas toen iemand riep: “Mor allez, lot die mens u toch helpe!” werd er aarzelend meegegeven... en na de veilige landing op het trottoir klonk een mompelend “ Ah bon, ja merci”.   tja... wantrouwen is blijkbaar overal van deze tijd.  
P.S. Achteraf gezien en bedacht, gelet op de vele absoluut rascistische opmerkingen die ik op Antwerpse forums en groepen tegenkwam “Dàt hebt ge mê die Marokkaanse wijven!” kan ik mij het wantrouwen en (misplaatst) assertieve van die Marokkaanse vrouwen wel weer voorstellen.  
P.S.2

🤔Ik herinner mij ook bij aankomst op vliegveld Berlin Tegel, bij de S-Bahn lift “Auser Betriep.” 😱🙄met de trap dus... komt achter mij een jonge man (20-25?jaar) die gelijk mijn koffer “afpakt?” en hup hup hup de trap afstormt. 😱  weg koffer? Maar nee, hij bleef beneden wachten en zei dat verderop hetzelfde was.  Bedankt maar ik zou wel zien... Minuutje later: shit! 😱Ook weer vaste trap. En weer een jonge vogel 16? die mijn koffer wil overnemen. Dit keer geen blonde maar waarschijnlijk turkse jonge man.  En weer dacht ik “als die maar niet met mijn valies (=) koffer gaat lopen  (aan de haal gaat) ... 😐”  Maar ook deze knaap wachtte op mij.  Beneden aangekomen graaide in mijn broekzak naar muntgeld... “😲Aber näää! 😀🙂‘ne Schönen Abent noch,Schüüz 👋👋👋!“  ik heb nog „Dánke!!!“ nageroepen maar ik voelde mij diep teleurgesteld in mijzelf : 2x op vooroordelen betrapt.  😐.

Maar terug naar Antwerpen: 

 t Was natuurlijk de schuld van (Vervoer Mij.)de Lijn door tijdens de Sinksenfoor mê bussen waar eigenlijk geen stootkarren in passen rond te rijden hé. 😇 

(Foto’s behouden poort van voormalige slagerij en Soep Jan Van Boom en Sinksenfoor  ) 

Komische Oper Berlin, vrijdag 11 januari 2019

Trailer: https://youtu.be/AhstbKS2Vuw 

Fotogalerij: https://www.komische-oper-berlin.de/en/whats-on/a-z/die-perlen-der-cleopatra/

“It’s Nile-time, baby!” Dagmar Manzel als Pharao Cleopatra of “Königin von Ägypten“ heeft een paar probleempjes zoals een Paleisrevolte, aanhoudende catastrofale droogte, rebellie in het noorden, een nijpend tekort aan mannen en als klap op de vuurpijl dient zich een Romeinse gezant met vloot aan. Kortom, Alexandrië in crisis en “de mooiste van de wereld” heeft heel wat aan de hand en domineert over alle mannen van het land!  Het geheim van haar macht, zit’m in haar parels... 

Ruim 80 jaar -na de Weense premiere in 1923- is het werk dat in Berlijn een sensatie was met een legendarische theaterster Fritzi Massary in de titelrol, nu met Dagmar Manzel in de titelrol wederom een sensatie!  Het werk dat door de librettisten doorspekt is met dubbelzinnigheden en satire, is van het begin tot het einde een aaneenschakeling van absurdistisch hilarische momenten. In hoeverre de teksten -op duidelijke terzijdes na- nog origineel zijn is moeilijk te zeggen, maar anno 1930 of nu, de lachsalvo’s schoten continu door het totaal uitverkochte huis. 

De regie van Barry Kosky en choreografie van Otto Pichler in Las Vegas “Glitter & Glamour” stijl kostuums van Victoria Behr spetteren van het toneel van geheel zwart-wit maar hallucinerend decor van Rufus Ditwiszus.  

Oscar Straus heeft een werk gecomponeerd dat als operette geboekt staat maar feitelijk een Revue is van cabaret en jazz uit de charleston tijd met laat romantische klanken en verwijzingen naar exotische opera's als Aida en als Weens componist, geboren Strauss met dubbel s, natuurlijk ook zwelgende walsen.  Dirigent en arrangeur Adam Benzwi achter de vleugel laat het orkest letterlijk de -orkestbak- pan uit swingen in up-beat tempo.

Over cast in zijn geheel valt maar één ding te zeggen:  na “... das Ende!” inclusief een finale reprise, 12 minuten gescandeerd applaus!  De 6 heren en 6 dames ballet - vaak unisex achtig - wervelen adembenemend over die Bühne alsof het niks is. En nogmaals, in up-beat tempo van begin tot eind. En ook het koor “figureert” regelmatig ter versterking van het ballet bewonderenswaardig mee.

De rollen van Minister Pampilos (Stefan Sevenich), Silvius - een Romeinse officier (Dominik Köninger), Hofdame Charmian (Talya Lieberman) die zich regelmatig in het Engels “what the f...” verspreekt, Beladonis de Perzische Prins op sloffen (Johannes Dunz) en (Peter Runz) Marcus Antonius de Romeinse Triumvir en als dubbel rol ook Kophra, zijn stuk voor stuk heel typerend en geloofwaardige of juist knettergek. Misschien geen “weltstars des Opernwelt” maar gewoon uitstekende profi’s die de voorstelling mede dragen.

Tot slot maar dus “last but not least”, Dagmar Manzel is een fenomeen!  Met 3 stemmen lokt zij het ene lachsalvo na het andere uit.  Als Cleopatra zingt zij zowel als soubrette als diepe alt. En als buikspreker haar immer vergezellende kat. Behalve als het met Marcus Antonius intiem begint te worden en poeslief blijft storen, dan vliegt hij - hupsakee, effe oprotten - in de paarlen doos. 

Waarschuwing voor wie denkt effe een kaartje te kopen: er stonden meerdere mensen tot aanvang vergeefs voor de deur met bordje “Kaartjes gezocht!” en naar verluid is de komende en laatste voorstelling dit jaar op 20 januari alweer bijna geheel uitverkocht. Kijk dus eerst op www.komische-oper-berlin.de om teleurstelling te voorkomen.

Ik verheug mij nu al op de aankomende voorstelling zondagavond in de Komische Oper van “Eine Frau, die weiß, was sie will“ eveneens van Oscar Straus (1932)  en nagenoeg hetzelfde artistieke team met Dagmar Manzel en Max Hopp!