Maxi Cargo/Cruiseschepen versus autotje

Een reactie van mij op Antwerpse Facebookpagina:(zonde dat het weer “verloren “ gaat.

(Tim Muts) Ik snap uw frustratie!  (= Ik mag met mijn oud dieseltje niet meer de stad n)
En ja, helaas, zolang de EU geen emmissie grenzen aan dergelijke schepen stelt zullen ze blijven varen.  Waarom MOET het Europees? Net als “lokale” belastingvoordelen voor multinationals blijven “wij” (de gewone burger) slaven van het nieuwe (neo-) kapitalisme.

Zolang niet ALLE Europese havens dezelfde normen hanteren, alle belastingdiensten dezelfde %es hanteren, .... zullen wij moeten “concureren 🙄😤❗️) met de andere havens, belastingdiensten, vervuilingsnormen, ... . met als resultaat:  lokaal/nationaal zullen “wij” tekort komen (OV, gezondheidszorg, woningen,  ...) ten voordele van multinationals en multimiljardairs.

Vb: waarom zit het Amerikaanse Starbucks in Dublin, Ierland ???
Omdat ze maar 12% (?)  belastingen moeten afdragen.  In de goedkoopste staten v. America is het minimum 15%!  Ook in NL werd en wordt (geheim) gelobbyd om multinationals hun zetel in NL te krijgen met (geheime!) belastingregelingen die niet ons, maar hun dik voordeel te geven.  En dat gaat niet over modaal of rijkemans belastingen! Percentages van minder dan 15% (over miljarden) zijn alledaagse werkelijkheid. En ja... van die miljarden vloeit er natuurlijk iets naar de schatkist! Maar letterlijk “IETS”!  En alle beetjes bij elkaar... !  🙄❗️
Toch weer ff het ware belang van EU onderstreept. Niet om regeltjes voor 💈, vissersboot, 🧀 boerderijen, .... WÈL om het vrije multinationals voordeel in te dammen.
Ik was en ben fanatiek anti communist, fanatiek anti salonsocialist, maar ook fanatiek anti VS kapitalist (lees: nieuwe slavendrijvers / uitbuiting!)

Ik ben staatsgeheim! Echt!

Maart? 1971: 

Ik kreeg oproep om voor de Militaire keuringsdienst in het Provinciehuis in Antwerpen te verschijnen nadat ik “Bezwaar had getekend” tegen Militaire dienstplicht (op medische gronden) Het was een dilemma, want ik wilde NIET afgekeurd worden.  Immers, bij een overheidsbaan moest Militaire Dienst Vervuld (of vrijgesteld) zijn! En al zat ik met mijn 17 jaar net naar Amsterdam verhuisd niet op een Belgische ambtenaren baan te wachten, voor de toekomst had ik geen kristallen bol.  Al leek het héél onwaarschijnlijk dat ik ooit nog “verondersteld toekomstige directeur van het net opgerichte Ballet van Vlaanderen” zou worden, na mijn afscheid bij de Balletschool 😂🤣🤭🤫 (ander verhaal) ik wilde niet mijn zomaar” mijn schepen achter mij verbranden” en zeg maar “ongewenste” Belg worden! Dat van die schepen verbranden kreeg ik van Mathilde Schrooyens ingefluisterd: 

Mathilde Schroyens (toen Schepene van Onderwijs, later Burgemeester) zag mij weemoedig naar Amsterdam vertrekken “het zijn mensen gelijk gij Danny die we in de politiek nodig hebben hier, juist hier zoals gij iedere keer al sinds uw 6e terecht opmerkt!”  Zo gaf ze mij nog één laatste goede raad mee: “Ge kunt gerust uw schepen achter u verbranden!  Maar vergeet nooit waarom!  Zèlfs al was het achteraf een verkeerde beslissing, (opeens ging ze plat Aantwaarps klappe(=praten) zolaank dâ ge mor ieerlak tegen azelvest bleft! Gelak toens (1959) mê m’n bijoes en mijn... 🤣 klieke!” 

Maar dat terzijde, lees mijn verhaal over “Mathilde haar kleedje” 🤣❗️ 

Het ging er dus om dat ik ab-so-luut niet die “miliraire!” dienstplicht wilde doen.  Mijn vader had het tot 🤔1937?  ik zei altijd “tamboer majoor” bij de Lanciers te paard gebracht en bij de invasie van de Deutsche Wehrmacht -tegen zijn zin, máár met plichtsbesef- ergens bij de grens “op post” gestaan als Lancier... per Moto mê Zijspan met 2 jonkies die letterlijk in hun broek scheten. (Ook een apart verhaal!)  

En 5 jaar later na de val het 3s Reich en de jaren daarna zijn medailles en alle trotse “oud” dienaren, inclusief die van de Witte Brigade (waar zij, mijn familie, toebehoorden!) vervloekte.   Kortom, toen ik dienstweigering opperde was mijn vader ècht bezorgd èn in tweestrijd. Zijn “escape” jaren 1972+ ? was telkens: “bon, laat de russe mor kóme, asse hunnen petrol mor meenemen!” 

Terug naar mijn oproep in 1970!

Dat was dus 3 weken naar het Militair Neuro-Psychiatrische Ziekenhuis in Berchem (Antwerpen) te komen!  Na 3 uur (! Niet weken!) kreeg ik mijn trein ticket retour tot grens NL😛😎

3 maanden later kreeg ik thuis in Amsterdam, per courier van het min.v.Bui.z. vanuit Brussel (Belgische Corps Diplomatique plaat/auto nr plaat) een Aangetekend pakket. 😲🤔❗️ In dik bruin papier, met rood/wit gedraaid koord en 2zijdig 4x gekruist met op elk kruis een dikke rode lak zegel met daarin een zegelstempel “Ministerie van Binnenlandse Zaken”.  Apart ook een verzegelde brief maar van Buitenlandse Zaken.  En ik moest voor beide stukken wel 3 formulieren tekenen die ook de courier “als getuige van ontvangst” moest tekenen.  Nadrukkelijk “onbeschadigd en verzegeld” (of zo).   😲

Met “den daver” verbrak ik de zegels van de brief... 

“In naam des Konings, 

  Gelet op (keuring in het Provinciehuis) 

Gelet op verwijzing naar NPsy.zh., 

Gelet op visitatie door de heren Dr, prof, en Dr Prof, ... 

Gelet op de IQ test met als resultaat 152, 😲🤩, 

Gelet op .... met voornoemde medici met Kolonel Dr..... 

Gelet op de unanimiteit, verklaren wij Daniel enz,  ....

VRIJGESTELD VAN MILITAIRE DIENST. Reden: STAATSGEHEIM.  😲.....🤩🥳😎❗️❗️❗️❗️ 

Bijlagen, Attest van vrijstelling (met als reden: Staatsgeheim) te tonen bij aanstelling waarbij “Diensplicht Vervuld” (of vrijgesteld dus) noodzakelijk is.

uitleg inzake pakket: alle originele stukken, rapporten, foto’s, notities, .....  “U bent de ENIGE die over ALLE bescheiden inzake uw militaire keuring beschikt. 

🤪🤩🥳🤓😎❗️ Geen dienstplicht volbracht maar tòch goed voor een staats baan!  Dáár ging het mij om. Niet afgekeurd worden.  😇

En het toenmalige staatsgeheim? 😂😂🤣❗️🤭🤫❗️

Ik hem gien kindere g’had, nee 🙄

Het zal wel zijn “omda gij zekers gien kindere hebt gehad?!” maar op weg naar de Sinksenfoor(= Pinkster Kermis) gingen wij bij neef Stan langs, om den hoek van ooit “Soep Jan Van Boom”, (foto: gespaarde poort van voormalige Soep Van Boom) met... de bus. 

Bij vertrek aan de Midden Statie (=C.S.) was de bus al bomvol, gelijk een doozeke sardienen, gezeten recht over de middendeur stroomde het nòg voller. In de Carnotstraat (volgende halte) stapten 2 vrouwen in met 2 van die gelijk “stootkare” (=handkarren) zo grote dingen mê 2 boelekes (baby’s) en tenminste 2 bomvolle maxi-sacoches (boodschappentassen) aan de handvaten. 😱❗️ 

Kreeg direct nen upperkup 💥van één v.d. omgekeerde koersvelo handvaten (ik zag al sterrekes uren voor de botsautos oep de Foor! ✨) En ik wilde van de klapstoel af om plaats te maken en niet versmacht te worden waardoor ik die stootkar ietskes terug moest duwen.  Vlam!💥Knotsenbol 💥De sacoche mè kilo’s fruit tegen mijn gevreet, (tiens 🤔da ware dus zekers muilperen) en geroep “of da’k ni een bitje oit kost zing?!” (...een beetje uitkijken) Komt die 2e stootkar naar binnen gebuldozerd: die mensen die neffest (naast)mij zaten waren al opgestaan en... ja “die ondersten” (=🦶)waren die van maai, 😫amaai... ik denk dat de chaufeur wel een sigaretje had kunnen gaan smoere (=roken) voor de deuren eindelijk dicht konden.  En ja, met dat oponthoud gaf hem ook volle petrol!!! Kende dâ? Ge must en kost oe ni vasthaawe, just gelak de Cake-Walk oep de foor.  In de Kerkstraat raakte ik al ongerust want hoe moest ik er subiet uit geraken???😬 Maar tot mijn opluchting zag ik een van die vrouwen op den “Halte“ knop drukken.  Maar.... dat was voor die persoon die middenin tussen deuren en 2 stootkarre stond, bleek 😲toen de deuren dicht waren en hem, de chauffeur, nog mier van katoen gaf! Jaomor, zwaanst na ni hé! (Ik maak geen grapje) Ik mompelde “verdooore, ‘k had hier mutte afstappe!” en probeerde mij tussen mede-asperges en stootkare dichter bij den afstap te vringe ... “Zeg is!!! Wa stappe oek af zenne!” klonk het!  “Ah, bon... ge moet het maar weten hé, 🙄” replikeerde ik.   Allez, ik zal eufkes helpen mê afstappen me die camionettes (bestelbusjes) dacht ik... en dus er tussendoor als eerste der oit zen.... en :”Mor alleeeez zeg! 😠 Gij hebt zekerst noeit kindere gehad, hé!” Toen ik buiten het voorwiel optilde klonkt het “Héla! Bleft mê a poeten der van af hé!” terwijl de stootkar teruggetrokken werd. Pas toen iemand riep: “Mor allez, lot die mens u toch helpe!” werd er aarzelend meegegeven... en na de veilige landing op het trottoir klonk een mompelend “ Ah bon, ja merci”.   tja... wantrouwen is blijkbaar overal van deze tijd.  
P.S. Achteraf gezien en bedacht, gelet op de vele absoluut rascistische opmerkingen die ik op Antwerpse forums en groepen tegenkwam “Dàt hebt ge mê die Marokkaanse wijven!” kan ik mij het wantrouwen en (misplaatst) assertieve van die Marokkaanse vrouwen wel weer voorstellen.  
P.S.2

🤔Ik herinner mij ook bij aankomst op vliegveld Berlin Tegel, bij de S-Bahn lift “Auser Betriep.” 😱🙄met de trap dus... komt achter mij een jonge man (20-25?jaar) die gelijk mijn koffer “afpakt?” en hup hup hup de trap afstormt. 😱  weg koffer? Maar nee, hij bleef beneden wachten en zei dat verderop hetzelfde was.  Bedankt maar ik zou wel zien... Minuutje later: shit! 😱Ook weer vaste trap. En weer een jonge vogel 16? die mijn koffer wil overnemen. Dit keer geen blonde maar waarschijnlijk turkse jonge man.  En weer dacht ik “als die maar niet met mijn valies (=) koffer gaat lopen  (aan de haal gaat) ... 😐”  Maar ook deze knaap wachtte op mij.  Beneden aangekomen graaide in mijn broekzak naar muntgeld... “😲Aber näää! 😀🙂‘ne Schönen Abent noch,Schüüz 👋👋👋!“  ik heb nog „Dánke!!!“ nageroepen maar ik voelde mij diep teleurgesteld in mijzelf : 2x op vooroordelen betrapt.  😐.

Maar terug naar Antwerpen: 

 t Was natuurlijk de schuld van (Vervoer Mij.)de Lijn door tijdens de Sinksenfoor mê bussen waar eigenlijk geen stootkarren in passen rond te rijden hé. 😇 

(Foto’s behouden poort van voormalige slagerij en Soep Jan Van Boom en Sinksenfoor  ) 

Komische Oper Berlin, vrijdag 11 januari 2019

Trailer: https://youtu.be/AhstbKS2Vuw 

Fotogalerij: https://www.komische-oper-berlin.de/en/whats-on/a-z/die-perlen-der-cleopatra/

“It’s Nile-time, baby!” Dagmar Manzel als Pharao Cleopatra of “Königin von Ägypten“ heeft een paar probleempjes zoals een Paleisrevolte, aanhoudende catastrofale droogte, rebellie in het noorden, een nijpend tekort aan mannen en als klap op de vuurpijl dient zich een Romeinse gezant met vloot aan. Kortom, Alexandrië in crisis en “de mooiste van de wereld” heeft heel wat aan de hand en domineert over alle mannen van het land!  Het geheim van haar macht, zit’m in haar parels... 

Ruim 80 jaar -na de Weense premiere in 1923- is het werk dat in Berlijn een sensatie was met een legendarische theaterster Fritzi Massary in de titelrol, nu met Dagmar Manzel in de titelrol wederom een sensatie!  Het werk dat door de librettisten doorspekt is met dubbelzinnigheden en satire, is van het begin tot het einde een aaneenschakeling van absurdistisch hilarische momenten. In hoeverre de teksten -op duidelijke terzijdes na- nog origineel zijn is moeilijk te zeggen, maar anno 1930 of nu, de lachsalvo’s schoten continu door het totaal uitverkochte huis. 

De regie van Barry Kosky en choreografie van Otto Pichler in Las Vegas “Glitter & Glamour” stijl kostuums van Victoria Behr spetteren van het toneel van geheel zwart-wit maar hallucinerend decor van Rufus Ditwiszus.  

Oscar Straus heeft een werk gecomponeerd dat als operette geboekt staat maar feitelijk een Revue is van cabaret en jazz uit de charleston tijd met laat romantische klanken en verwijzingen naar exotische opera's als Aida en als Weens componist, geboren Strauss met dubbel s, natuurlijk ook zwelgende walsen.  Dirigent en arrangeur Adam Benzwi achter de vleugel laat het orkest letterlijk de -orkestbak- pan uit swingen in up-beat tempo.

Over cast in zijn geheel valt maar één ding te zeggen:  na “... das Ende!” inclusief een finale reprise, 12 minuten gescandeerd applaus!  De 6 heren en 6 dames ballet - vaak unisex achtig - wervelen adembenemend over die Bühne alsof het niks is. En nogmaals, in up-beat tempo van begin tot eind. En ook het koor “figureert” regelmatig ter versterking van het ballet bewonderenswaardig mee.

De rollen van Minister Pampilos (Stefan Sevenich), Silvius - een Romeinse officier (Dominik Köninger), Hofdame Charmian (Talya Lieberman) die zich regelmatig in het Engels “what the f...” verspreekt, Beladonis de Perzische Prins op sloffen (Johannes Dunz) en (Peter Runz) Marcus Antonius de Romeinse Triumvir en als dubbel rol ook Kophra, zijn stuk voor stuk heel typerend en geloofwaardige of juist knettergek. Misschien geen “weltstars des Opernwelt” maar gewoon uitstekende profi’s die de voorstelling mede dragen.

Tot slot maar dus “last but not least”, Dagmar Manzel is een fenomeen!  Met 3 stemmen lokt zij het ene lachsalvo na het andere uit.  Als Cleopatra zingt zij zowel als soubrette als diepe alt. En als buikspreker haar immer vergezellende kat. Behalve als het met Marcus Antonius intiem begint te worden en poeslief blijft storen, dan vliegt hij - hupsakee, effe oprotten - in de paarlen doos. 

Waarschuwing voor wie denkt effe een kaartje te kopen: er stonden meerdere mensen tot aanvang vergeefs voor de deur met bordje “Kaartjes gezocht!” en naar verluid is de komende en laatste voorstelling dit jaar op 20 januari alweer bijna geheel uitverkocht. Kijk dus eerst op www.komische-oper-berlin.de om teleurstelling te voorkomen.

Ik verheug mij nu al op de aankomende voorstelling zondagavond in de Komische Oper van “Eine Frau, die weiß, was sie will“ eveneens van Oscar Straus (1932)  en nagenoeg hetzelfde artistieke team met Dagmar Manzel en Max Hopp!