"Cosima" ? Leider, helaas, peccato: Cosi No!

Cosima? Cosi No!

"Waar is de humor gebleven vandaag de dag. Dat vraag ik u af meneer Sonneberg!?" Wie een uitvoerige recensie over noten hier, forte daar, de tremelooooos oh zo schoon/lelijk verwacht over Christiaan en la Gulnara, kan dit maar laten voor wat het is.  Ik heb het ook niet op My Opinions blog maar op Funny memories And other laughter geplaatst! :) het gaat bijna meer over mij en mijn herinneringen en associaties. Reden: 't was VER-SCHRIK-KE-LIJK! Maar, ik kom er op terug in mijn Erlebnis Erzählung van vandaag en 50 jaar terug. :)

Nee echt, Ik dacht waarachtig naar een ernstig en virtuoos concert te gaan.  Gisteren in Rotterdam, met "Being Arthur" had ik slechts het - inderdaad terechte - vermoeden dat het over King Arthur zou gaan en dat het gezien de Opera Dagen om e.o.a. vorm van Muziektheater zou gaan.  Toegegeven, je weet tegenwoordig niet meer of de wervende teksten nou serieus, ironisch of zelfs komisch bedoeld zijn ZELFS als je de artiesten of protagonisten kent. En zelfs dàn kan je bedrogen, verrast, onthutst, onverwacht getroffen of stierlijk verveeld worden.  Dat is dan vaker de schuld - zowel ten goede als ten kwade - van regisseurs dan van de artiesten die je kent.  Maar bij onbekenden? :/  vaak is het dan een volslagen gok.  Zelfs al ga ik er dàn vanuit dat euforie tijdens of na afloop maar zelden voor komt, toch ga ik er heen als het kan.  Immers, nooit geschoten is nooit geraakt! toch? ;) woensdag in Rotterdam was het dus huilen met de pet op, donderdag was een nachtmerrie. <zucht> 

Nou begon déze voorstelling in het Compagnietheater met -alweer???- onhoorbare spraakversterking. (Zie mijn plezantblog "Ademloos")  Maar gelukkig zaten we nu op rij 4 waardoor het directe geluid, d.w.z. de spaak van de pianist/presentator alsnog hoor- en enigszins verstaanbaar was als hij binnen 45° In onze richting tribune sprak.  Toch zijn mij enkele flarden text verstoken gebleven.  Soit, het zij zo, gelukkig ken ik de geschiedenis van Liszt, Cosima en Wagner redelijk tot zeer goed op exacte datums na.  Dus, enigszins met mopperhumeur van de abominabele geluidsoverdracht, verheugde ik mij op het komende virtuoze pianospel van Christiaan Kuyvenhoven.  Want volgens de aankondiging op http://compagnietheater.nl gaat het om een uniek Liszt talent met werken van Wagner en Liszt. :)

[ Even terzijde, maar toch, dit staat nog niet in mijn jeugdjaren biografie :

Nou kan ik mij echt niet profileren als concertvleugels specialist, hoewel ik van mijn 4 tot 13e jaar bijna dagelijks Eugène Traye beneden in de "voorkamer" urenlang hoorde studeren, repeteren en soms ook zag lesgeven op de Steinway.  In mijn voorliefde voor Wagner heb ik ook zowat alle (onbekende) pianowerken en transcripties voor piano op oude 33 1/3 rpm vinyl elpées en ach, in de afgelopen 50 jaar heel wat piano's gehoord, gezien en ... aangeslagen.  Ja, toen ik 5 of 6 was wilde ik natuurlijk ook concertpianist worden.  Maar na twee lessen zei "Gèneke" dat ik een formidabel acteur en komediant was en dat mijn imitaties in gestitude, zelfs ademhaling van hemzelf en zijn leerlingen hilarisch formidabel waren, maar dat ik duidelijk géén pianotalent was. :D   Maar toch is de piano mijn favoriete instrument gebleven. Zowel op platen, op tv en vroeger op de radio bijv met "Discotabel", er ging haast niets aan mijn oren en ogen voorbij.  En mits het een goed exemplaar was, durfde ik op gehoor te wedden dat het echt niet een Steinway maar een Bösendorf (of Playel of andere vleugel) of omgekeerd was. Tot zover mijn gevleugelde meesterschap. ;) ]

Ik had al gelezen dat dit concert gesponsord was door de piano firma Fazioli.  Kijk dat vind ik dan weer interessant: ik heb er nooit een gehoord!  Tenminste, niet bewust, niet live.  Dus ga ik met gespitste oren op de rand van klapstoel zitten. :)

Um Gottes willens??? Nog voor ik wist dat het de Sigfried Idylle was, oftewel na de eerste twee accoorden, schoot het door mijn hoofd: Het geluid van die vleugel die door - wie was het ook weer - in Parijs in een documentaire pertinent als kinderpiano met de klank van een sardienenblik bestempeld en absoluut geweigerd werd?  Het was die onmiddellijke zogenaamde sardienenblikgeluid associatie dat mij bijna van de klapstoel liet vallen.  Tja, ik zat te proberen om het mij in te denken of wellicht dit het geluid was dat Liszt prefereerde. Want, we zijn natuurlijk totaal gehersenspoeld met Liszt's en anderen hun pianowerken op Steinways of Bösendorfers gespeeld.   Net zoals ik mij een hoedje schrok toen ik Beethovens sonates voor het eerst in 1968-9 op origineel hammerklavier hoorde of in 1975 voor het eerst Dido & Aeneas meemaakte onder Harnoncourt met het Consensus Musicus Wien op originele instrumenten bij de Nederlandse Opera Stichting.  Nee, ik heb het allemaal leren beluisteren en herbeluisteren tot het "vanzelfsprekende, zoals het hoorde" weggevaagd was.  Dus, openstaande voor elke niet vanzelfsprekende uitvoering, zat ik met ingehouden adem te luisteren.  De Siegfried Idylle dus als opening met een touché van eh, mijn associatie was Quasimodo of het spook van de opera op orgel??? (achteraf zie ik nota bene Wagner/ *Rubinstein* staan) Ow, dat was toch schrikken en tig associaties en herinneringen bleven als de rollen van een op hol geslagen gokkast door mijn hersenen spoken waardoor ik de de daaropvolgend tekst echt niet kon volgen.  Maar dat lag dus letterlijk aan mijn hersenschijf die maar bleef rebooten.  Dan wordt alles abrupt stopgezet: de Tarantella van Liszt : Forte, Fortissimo, kille-kille-kille - forte -fortissimo ...  Ik werd er akelig van!  Dat was geen sardienenblik klank, maar iets van een groot, roestig, augurkenblik.  En naar mijn idee géén kosjere "zoet" zure maar anti-semitische hard gepekelde bommen.  Wéér een associatie!  Ja die vrouw in Israël die vertelde hoe Liszt in Theresienstadt mit große scheiße gehamerd werd.  Nah ja... het is en blijft natuurlijk moeilijk om iets totaal anders dan gewoonlijk voorgeschoteld te krijgen en gelijk voor lief te verhapstukken...

Hoelang ze er al was weet ik niet, zo diep zat ik in associaties, vergelijkingen en uitspraken verzonken toen er plots het geluid van een watergekoelde beton cirkelzaag opsteeg! 

Kent u het nieuwste Suske en Wiske album al?  Suske en Wiske en de Zeverende Zaag?  Dat is dan waarschijnlijk een olijk verhaal. :D  Dit was echter het drama van Richard en Cosima, en "de Botte Betonzaag.  Nee, geen kromme tenen maar maagzuur oprispingen verwekkend!  Op de plaat van Florence Foster Jenkins na, heb ik van mijn leven niet zo constant, on-op-hou-de-lijk váls horen zingen. Met een wahwahwahwaai tremolo vibrato over twee tonen en als een amateur schuiftrompettist woeiahuuuuaah-ah-aah-ha op zoek gaan naar de noot in ademnood èn hem niet kunnen vinden.  Nee, ik heb ook ècht géén absoluut gehoor! En als iemand, maar wèl constant, nèt tegen de toon aan zingt, kan je mij in de luren leggen.  Maar hiervan schrok ik echt wakker!  Zó erg dat ik echt de zaal wilde verlaten uit angst dat de 3 rijen vóór mij wellicht een douche maagzuur zouden kunnen oplopen. "Nee, dat is geen humor maar bittere ernst meneer Sonneberg. Effe wassen en föhnen had ik niet eens hoeven proberen te zeggen, want dat was matte in de tribune geworden op je vrije donderdagavond." (Vrij naar Wim Sonnevelt) :D ;)

Gelukkig kwamen er weer vertellingen die echter wederom haast onhoorbaar waren maar nog erger, zó monotoon, ergo zo saai waren, dat ik haast voorover in de nek van de man voor mij op rij drie lag te snurken tot... het "woeiahuuuuaah luchtalarm" weer afging en ik op het nippertje mijn maagzuur kon inhouden door nonchalant achterover in de klapstoel naar het plafond te staren. Eerlijk gezegd, ik keek dus op mijn horloge en we waren 30 min bezig toen ik probeerde om niet meer te luisteren, om te vluchten in gedachten want fysiek was er geen ontsnappen mogelijk zonder op te vallen.  Na drie kwartier leek het wel of ik Parkinson had. Of ik het wilde of niet, mijn hoofd bleef maar nee-nee-nee-nee schudden; wel Genau auf dem Takt; dat nog wel!  Ongeveer zoals ik Gèneke Traye tot zijn - en vooral de dochters zoals Silvia de violiste, grootste hilariteit - aan de Steinway placht te imiteren, ruim 50 jaar terug.

Het zal u niet verbazen, maar tussen de slaapaanvallen en huiveringen door was er ook nog aktie!  Jawel!  Er is óók geregisseerd! (En waarschijnlijk "vorm gegeven" zoals dat tegenwoordig altijd heet) La Betonzaag schuifelde tijdens de zaagpauzes tussen grote blokken met pakweg 100 (of 200 of zo) plastic champagne glazen door waarin telkens een tulp geplant werd. Helaas kan ik niet vertellen of het constant op dezelfde manier ging of er wellicht een aberratie in de handelingen zat wegens het feit dat ik zoals hierboven voornoemd, telkens hijgend - op het snurken af - in de nek van de man op rij drie dreigde te belanden.  Maar als ik door de sirene die einde schafttijd aankondigde weer onder de mensen was, bleken er weer 1 à 2 dozijn tulpen meer geplant te zijn.  God beware me dat ik als enige associatie had : "Gaartelik daank foor die mooie Blümen!"  Toen na een uur eindelijk het licht en geluid letterlijk doofde en ik dóór kreeg dat het dus gezien het matige korte handgeklap niet afgelopen maar pauze was en er dus nog méér sardienenblik met Betonzaag moest komen, heb ik mij naar de frisse avondlucht gespoed. En blijkbaar niet als enige met pak en zak. :/

Op weg naar de metro bedacht ik: als ik hier iets over ga schrijven... Eh, dan moet het maar iets plezant worden.  Kom je thuis, heb je dit verhaal in de kroeg bijna afgemaakt, krijg je een kaartje onder ogen van Christiaan. :/  "...(..)... Ik ben benieuwd wat je er van vond en blijf graag in contact via mijn webside, Twitter of Facebook.  Bedankt voor je komst! " 

Beste Christiaan,

Het hier bovenstaande is mijn beleving.  Ongetwijfeld zullen er veel mensen zijn die het allemaal "prachtig", "interessant", "bla-bla-bla, geweldig ....." vonden. En ik twijfel er niet aan dat een enkeling het ook ècht meende.  Dilettanten fans bijv. zijn ook ècht oprecht!  Maar daar heb je professioneel niets aan. 

Omgekeerd kan ik je verzekeren dat mijn "plezant" verhaal heel oprecht is en beslist niet bedoeld om jou of de anderen te kwetsen - al kan ik mij goed voorstellen dat het vanuit jullie perceptie helemaal niet plezant is.

De subjektive waarheid is doorgaans alléén leuk als het over anderen gaat, hoe plezant ik ook probeer te Zijn.  Ik hoop dat je mijn oprechte kritiek kunt gebruiken en geloof mij, na 20 jaar Opera Studio Nederland heb ik nog altijd contact met veel van de ex studioleden die mij gedurende een - twee, soms meerdere jaren, intensief hebben meegemaakt en weten dat als ik iets heel goed, minder goed, slecht of zelfs abominabel vond, het altijd meende èn ook vertelde. En heel vaak met hartzeer hoopte dat de officiële perskritieken mededogen zou tonen als iets niet goed was.

Mijn feitelijk kritiek op jou is : 

1. als je gehoor hebt, dan ga je toch niet optreden met de meest afschuwelijk vals zingende slijptol van de afgelopen halve eeuw???  

2. presentator? Ummm... Ooit van dinamiek, intonaties en spanningbogen gehoord?  Komt eigenlijk uit de muziek voort. :D  nee, je hoeft geen Liberace te zijn met flikkerende Rolls-Royce en 60 kilo wegende strass sleep! (Mag wel hoor! Ik ben groot Liberace fan èn in Las Vegas bezocht.) Maar als je een publiek wilt AANSPREKEN, = niet een paar ouwe "grachten"nichten geil maken, moet je iets TE VERTELLEN HEBBEN.  Niet iets "vertellen" waarbij 3/4 in slaap valt als een lullaby. 

3. Over die Fazioli vleugel... Tja, sponsors zijn nodig sinds HalVe ZijKstra zowat bijna de hele kunstenwereld over de klim gejaagd heeft. :(  Ik weet dat jij niet Daniel B. in Parijs bent en z.g. "blij moet zijn" met een sponsor.  Maar ik zou eerder een mooie Bösendorf huren en me laten sponsoren met een logo door een goedkope drogisterijen keten bijvoorbeeld. Klinkt niet jetset, née.... maar zij, die K-t-keten kunnen je eventueel wèl zowel financieel als met opnames vèrder helpen! B:)  

Denk er maar over ná! ;)

Ik hoop en meen oprecht dat je betere adviseurs voor de toekomst zult krijgen. Want diegenen die dit bedacht hebben, hebben niet alleen de carrière van La Betonzaag definitief om zeep gebracht, maar IMO ook jou behoorlijk beschadigd! En ZONDER Je "uitnodiging" voor feedback, had ik dit aanhangsel niet geschreven en was ik nooit meer naar een concert van je gegaan! Wellicht is het je opgevallen dat ik een héél goed geheugen heb? ;)