vrijdag 18 augustus 2017

Héél plezant. Straks naar de Vrederechtsbank.

Solo, perduto, abbonda nata...
Nee, het is niet mijn lievelingsopera!  Maar -mits goed gezongen -gaat deze aria door merg en been. En, geloof mij, nu snap ik wat haar overkwam in die woestijn.
P
17:00 wisseling van wacht. Na 2,5 uur in een isoleercel met 15? graden, klappertandend komt de nieuwe psychiatrisch verpleegkundige mij vragen om mijn verhaal voor de 5e keer te vertellen. "Als ik u was zou ik het wèl doen want het ziet er niet goed uit hoor! U hebt uw echtgenoot met een groot mes nagezeten en de deur van uw buurvrouw met een hamer vernield waarop zij de politie gebeld heeft. U heeft nu een strafblad wegens vernieling en bedrijgingen. "
"Excuse me??? Wat heb ik gedaan??? " "ja en zelfs een politieagent bedreigd waarop hij u in de boeien geslagen heeft! Dat ziet er dus niet goed uit!"

Nou dan voor de 5e keer mijn verhaal:
Ik heb de gouden leeuw vanuit een beerput als nieuw herschapen. Zeg maar €100.000 bespaard. Komt diezelfde kutpot, ja kut pot, ik ben in de Bijlmer een lieve flikkerende bleekscheet volgens Surinamers. Klopt! En zij lachen erom als ik roep : "hé , roetmoppen, pak je telefoon maar want deze bleekscheet hoort zichzelf niet eens!" 

"En wat heeft dat te maken met uw verhaal???" Ja, toegegeven, dat is een zijstraat, maar wel een feit, net als die kut pot!  "Ik heb met een klauwhamer die fascistische "Juden Freies Viertel"  oftewel Rookvrije omgeving van de muur gerukt en de laatste vier bij haar op de mat gedeponeerd.  Want mijn "echtgenoot" die ik zogenaamd met een groot mes nagezeten heb, had de eerste 6 al van mij afgepakt. Dat is alles!"

"Haha, leuk verhaal van u! Ik ga even overleggen met de psychiater, u hoort nog van mij!"

Na 15 minuten nog heviger klappertandend en tandenknarsend komt de p.verpleegkundige "Meneer De Leeuw, u bent vrij! Daar is de deur." EXCUSE me? 'om mijn echtgenoot met een groot mes na te zitten en de deur van mijn buurvrouw verder te vernielen!" "Nou nee, dat van dat mes is een misverstand dat uw echtgenoot vorig jaar hier herroepen heeft maar het staat wel, net als die deur, in het Proces Verbaal." Of ik daar een afschrift van kon hebben? "Nee, dat miet u maar met de politie regelen." En hoe kom ik thuis, in de Bijlmer zonder geld of OV kaart? "Dàt is uw probleem, u rijdt dan maar zwart, toch?" EXCUSE me???
Dus ben ik dan maar te voet, met krakende bijna bevroren heup, naar mijn zuster gewandeld. Alwaar ik € 50 voor een taxi toegestopt kreeg. Die ik niet genomen heb, maar met tram en metro huiswaarts gegaan ben.
Kom je thuis, verdwijnt mijn "echtgenoot" (die ik zogezegd met een GROOT MES nagezeten heb. Waarschijnlijk naar Antwerpen. De stad woaras ik zen gebo-horen. En ik naartoe wilde maar door politie in de boeien geslagen werd. Nu 6 uur later, zijn de striemen van boeien nog steeds zichtbaar.
Ik zal er zijn straks in Borgerhout, in het - ja-ja, ironischer kan niet-  Vredegerecht op de Turhoutsebaan. Ja, daar voltrekt zich het huwelijk van Stan en Sarra. En gelijk de "echtscheiding" regelen met mijn ongehuwde dikke deur? 

Oh, de politie was er snel! Maar de schrijnwerker en schilder blijkbaar nog véél sneller! Foto van de door mij met hamer vernielde deur -luidens constatering (jawel, CONSTATERING) van de Politie- in het Proces Verbaal.

Hoeveel schadevergoeding kan ik eisen? Oh... doet er niet toe. Hans geeft het toch uit net als mijn erfenis en 5 jaar procederen tegen het toenmalig GAK nu UWV. 
Nee hoor geen wrok. Solo, perduto abondanata.... Dat is alles. 

Mut er gien zand zen? 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten